KOŃ ANDALUZYJSKI

 konie_andaluzyjskie2

    Konie andaluzyjskie pochodzą z półwyspu Iberyjskiego. Są najsławniejszą rasą pochodzącą z Hiszpanii, ale niestety są rzadko spotykane. Ich nazwa wzięła się od nazwy regionu, w których były hodowane – Anndaluzji. Konie andaluzyjskie są znane przede wszystkim ze swego piękna, mocy oraz wspaniałych ruchów pełnych gracji. Najczęściej występują w konkursach ujeżdżania i westernowych.

   Rasa koni andaluzyjskich nie powstała sama z siebie. Pewien hiszpański król miał “kaprys” i kazał wyhodować takiego konia. Dzięki temu konie andaluzyjskie są jedną z najbardziej szlachetnych ras jakie istnieją. Dzięki wieloletniej selekcji i rozmnażaniu najlepszych osobników, możemy obecnie podziwiać piękne konie o charakterystycznej, pięknej oraz gęstej grzywie i ogonie oraz szczupłej i delikatnie wygiętej w łuk szyi. 
Andaluzy są bardzo pojętne i przede wszystkim chętne do pracy.

Quarter Horse

Quarter Horse – rasa konia o bardzo dobrym, atletycznym umięśnieniu. Chody płaskie, galop niezwykle szybki na krótkich odcinkach. Duża zwrotność i wytrzymałość. Są to konie pojętne w szkoleniu i pracy. Występują wszystkie maści podstawowe. Quarter Horse powstały z mieszaniny krwi koni hiszpańskich i importowanych z Anglii. Swoją nazwę zawdzięcza popularnym wyścigom na ćwierć mili organizowanym na ulicach osad. Rasa ta zyskała sławę, gdyż odznaczała się zwrotnością, spokojem, inteligencją i “wyczuciem bydła”. Konie tej rasy wykorzystywane są przede wszystkim w jeździe wierzchem. Nadają się także do lekkich zaprzęgów. Obecnie konie tej rasy nie są zbyt popularne w Polsce, jednak grono ich miłośników stale rośnie.

Koń fryzyjski

Występują one zarówno w maści karej jak i (rzadziej) skarogniadej. Mimo to jednak te wierzchowce są najczęściej kojarzone w czarnym wydaniu – i trzeba przyznać, że ten kolor bardzo do nich pasuje 😉 Czasem konie te mają białe odmiany, lecz jedyną dopuszczalną “plamką”, którą koń tej rasy może mieć (a to i tak jedynie klacz i wałach) – jest gwiazdka na czole. Dodatkowy wymóg to dopuszczanie do reprodukcji jedynie karych ogierów odmiany kruczej, a nie wroniej.

Mimo tego w Internecie krążą plotki o istnieniu… białych koni fryzyjskich. Nawet po wpisaniu w Google frazy “biały koń fryzyjski” pokazuje się nam parę obrazków. Myślę, że jeśli urodził się kiedykolwiek taki koń to albo jest to rzadka mutacja genetyczna albo koń nieczystej krwi, bo np. któryś z jego rodziców to, powiedzmy, siwy arabek 🙂 Fryzy to konie zimnokrwiste pochodzące z Fryzji – krainy historycznej w Holandii. Rumaki te posiadają zazwyczaj bujną grzywę, ogon oraz szczotki pęcinowe. Mają charakterystyczny, wysoki chód.
Konie te są średniej wysokości najczęściej 154 – 160 cm w kłębie lecz zdarzają się i 1,8 metrowe “olbrzymy”. Nie są narowiste, a za to ufne i chętne do pracy z człowiekiem, dlatego powszechnie wykorzystuje się je w rekreacji, a z racji majestatycznych chodów również w zawodach ujeżdżenia, rozmaitych pokazach, zaprzęgach. Są też zazwyczaj widywane podczas hipoterapii – leczeniu chorób za pomocą kontaktu z koniem.

Koń czystej krwi arabskiej

Koń czystej krwi arabskiej to jedna z podstawowych ras koni gorącokrwistych, uważana często za kwintesencję piękna konia. Konie arabskie pojawiły się na Półwyspie Arabskim co najmniej 2500 lat temu. Konie te są bardzo wytrzymałe, niewymagające w hodowli i szybkie w galopie. Na długich dystansach nie mają sobie równych. Są inteligentne, wrażliwe i przywiązane do człowieka. “Araby” to konie o żywym temperamencie, lecz zawsze posłuszne. Koni tej rasy używano w hodowli wielu innych ras. Jest to najstarsza na świecie rasa hodowanych obecnie koni. 

Koń Hiszpański

Konie pochodzą z półwyspu Iberyjskiego. Są najsławniejszą rasą pochodzącą z Hiszpanii, ale niestety są rzadko spotykane. Ich nazwa wzięła się od nazwy regionu, w których były hodowane – Hiszpani. Konie andaluzyjskie są znane przede wszystkim ze swego piękna, mocy oraz wspaniałych ruchów pełnych gracji. Najczęściej występują w konkursach ujeżdżania i westernowych.

Rasa koni  nie powstała sama z siebie. Pewien hiszpański król miał “kaprys” i kazał wyhodować takiego konia. Dzięki temu konie andaluzyjskie są jedną z najbardziej szlachetnych ras jakie istnieją. Dzięki wieloletniej selekcji i rozmnażaniu najlepszych osobników, możemy obecnie podziwiać piękne konie o charakterystycznej, pięknej oraz gęstej grzywie i ogonie oraz szczupłej i delikatnie wygiętej w łuk szyi. 
Konie te są bardzo pojętne i przede wszystkim chętne do pracy.